Pamiętacie króla, który nie miał żadnych skrupułów? Teraz dołącza do niego całkiem niepokorna królowa i ma zamiar sprowadzić go do parteru. Pierwsza część tej serii wywołała moją konsternację, ponieważ w swojej niewielkiej objętości zawierała to wszystko, co było niezbędne, by mnie chwycić i nie puścić do samego końca. Niepokorna królowa powtarza ten sukces, bo książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko.
Jeśli brakowało Wam porządnej dawki młodzieżowej fantastyki, to Dzieci krwi i kości zaspokoją Wasz głód. Wiedziałam, że będzie dobrze, ale nie spodziewałam się, że ta lektura dostarczy mi tak dużo wrażeń. Z pewnością tę książkę mogę zaliczyć do powieści, które zalatują powiewem świeżości – wcześniej nie czytałam nic, co dotyczyłoby afrykańskiej mitologii. Autorka wykreowała jednak świat, w którym magia miesza się z rzeczywistością i trudno oddzielić jedno o drugiego.
Ten tytuł przyciągnął mnie od razu, gdy tylko pojawił się w zapowiedziach. I nie pytajcie dlaczego, bo wystarczy spojrzeć na okładkę, następnie na autorki, a nawet zahaczyć o tytuł, by wiedzieć, że Zbuntowany dziedzic mieści się w granicach tylko jednego gatunku. Penelope Ward wciąż pozostaje autorką, do której mam sentyment i nadzieję, że nie zmarnuje swojego potencjału. Ostatnio razem z Vi Keeland trochę mnie rozczarowały à propos Milionera i bogini. Dzisiaj jestem w stanie wybaczyć im te potknięcia, bo uwiodły mnie Zbuntowanym
Do Penelope Ward przekonałam się, czytając Mieszkając z wrogiem, choć już wcześniej słyszałam dużo dobrego o tej autorce. Tworzy ona historie, które są z pozoru błahe i proste, ale zawierają w sobie jednak drugie dno, mimo że niczego więcej się po nich nie spodziewamy. W związku z tym po Napij się i zadzwoń do mnie spodziewałam się czegoś więcej. Myślałam, że autorka znów ukryła w treści coś ekstra, ale zdecydowanie się rozczarowałam. I choć nie zamierzam rezygnować z Ward, to już wiem, żeby wybierać
Czy autorski duet może stworzyć naprawdę dobrą książkę? Okazuje się, że… daje radę. Z książkami Vi Keeland do tej pory nie miałam kontaktu, ale Penelope Ward przypadła mi do gustu. Milioner i bogini to dobra opowieść na długi wieczór z herbatą i kocem zamiast obowiązków i zmęczenia. Nie wszystko jednak w tej powieści powaliło mnie na kolana.
On – idealny. Ona – mamla z wyboru. Co z tego wyniknie? Całkiem zabawna historia miłosna z poważnym przesłaniem i dwójką uroczych dzieciaków. Idealny mężczyzna naprawdę przypadł mi do gustu, a Mitch jest pełnokrwistą 10 w każdej skali rządzącej tym światem. Chcę więcej i mam nadzieję, że już niedługo dostanę kolejną część.
Bestia to powieść, po której człowiek nie potrafi się otrząsnąć, choć doskonale zdaje sobie sprawę z fikcji literackiej. Trudno rozpatrywać też tę książkę w kategorii jakiegokolwiek gatunku literackiego, ponieważ najbardziej przypomina baśń – taką, której jednak małe dzieci nie powinny czytać. Mylący może być też tytuł i opis, ponieważ nic nie przygotowuje na to, co autorka zawarła w powieści. Zobaczyć ekranizację na dużym ekranie – marzenie, które mam nadzieję, że niedługo się spełni.
Tylko lepiej byłoby, gdyby ta historia okazała się prawdziwą. Dlaczego? Bo ma zadatki na scenariusz napisany przez życie. Gdybym na końcu przeczytała, że powieść została oparta na prawdziwych wydarzeniach, to całkowicie odzyskałabym wiarę w ludzkość, a tak mogę się jedynie nad nią rozpływać i marzyć, by jednak w ludziach pozostała ta iskra dobra, która towarzyszyła bohaterom. Trudno opisać Tam gdzie jesteś w kilku słowach, bo jak można zamknąć uczucia, jakie wywołuje ta książka, w jednej tylko recenzji…
Stara miłość nie rdzewieje? Musicie przyznać, że nawet najsilniejsze uczucie może przygasnąć, jeśli w grę wchodzą bolesne doświadczenia. Co, jeśli miłość zamieni się w nienawiść, która przetrwała całą dekadę? Czy wtedy można na dnie duszy odnaleźć jeszcze to młodzieńcze uczucie, którym darzyło się tę drugą osobę. I co byście zrobili, gdybyście musieli zamieszkać z człowiekiem, którego kochacie nad życie, ale on Was nienawidzi?
Król bez skrupułów przyciąga i zachwyca na pierwszy rzut oka. Wystarczy spojrzeć, by wiedzieć, że może czytelnikowi zapewnić kilka gorących chwil. Choć objętością przypomina raczej nowelkę, to niech nie zwiedzie Was jego rozmiar. Myślę, że jak na pierwszą część trylogii potrafi wciągnąć do swojego świata, rozbudzić zmysły i wzmóc pragnienie na… więcej. Czy jednak diabeł jest tak bardzo straszny, jak go malują?
