Musicie wiedzieć, że jestem całkowicie oddana książkom, które opowiadają o Fae – poczynając od serii Karen Marie Moning, przez Maas, a jak się teraz okazuje, na Anne Bishop kończąc. Filary świata to powieść, która całkowicie mnie pochłonęła, choć początkowo zupełnie się tego nie spodziewałam. Liczyłam raczej na kolejną „książkę o wampirach”, niż na powieść, w której zwyczajnie się zakocham.
Moje zachwyty nad Pierwszym rogiem jeszcze nie opadły i całe szczęście, że miałam okazję od razu zabrać się za kontynuację. Drugi legion wywołał we mnie podobne uczucia, a wrażenie, że chciałabym zobaczyć tę serię na dużym ekranie, jeszcze bardziej się wzmogło. To naprawdę niesamowicie obrazowa opowieść, która posiada w sobie tak duży potencjał, że jedynie wzmaga ochotę na więcej.
Musicie wiedzieć, że zazwyczaj nie czytam kryminałów w ich czystej postaci, choć lubię, gdy książka zawiera wątek kryminalny. Wiara, miłość, śmierć przyciągnęła mnie nie tylko tajemniczą okładką, ale również zaciekawiła historią na tyle, że postanowiłam zaryzykować. Mimo że nie żałuję rozpoczętej przygody, to jednak ta powieść bardzo mnie zmęczyła. Porusza naprawdę trudne wątki, a dodatkowo jest bardzo… mroczna.
Jeśli kiedykolwiek zetknęliście się z kulturą azjatycką i biorę tutaj pod uwagę laików takich jak ja, którzy Azję widzieli jedynie na ekranie swojego komputera, to z pewnością po obejrzeniu Bajecznie bogatych Azjatów, będziecie w stanie określić, co w tym filmie nie gra. W tym momencie nadszedł czas do przyznania się, że nie czytałam książki i niestety nie wiem, jak bardzo spłaszczono całą historię. Jeśli jednak Wy czytaliście, a przy okazji oglądaliście również film, to chętnie zapoznam się z Waszym zdaniem.
Zazwyczaj nie sięgam po książki z gatunku high fantasy – do szczęścia potrzeba mi niewiele paranormalności. Pierwszy róg wydał mi się jednak niezwykle pociągający, choć tak naprawdę już po zakończonej lekturze mogę zapewnić, że opis na okładce niewiele zdradza. Nie miałam pojęcia, że dostanę tak dużą dawkę niesamowitości, zagadki, a także złożonej znajomości, która przeradza się w przyjaźń na całe lata. I coś mi się wydaje, że Pierwszy róg, to dopiero wierzchołek góry lodowej, który jednak potrafi zatopić Titanica…
Pamiętacie książkę Na krawędzi wszystkiego? Wiecie, że doczekała się kontynuacji? Zdaję sobie sprawę, że odpowiedź na obydwa pytania może być przecząca. Odniosłam wrażenie, że premiera pierwszej części przeszła bez echa, a i o kontynuacji słyszałam niewiele. Ubolewam nad tym. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego często złe książki są okrzyknięte mianem bestsellera, a o tych naprawdę dobrych słyszy się niewiele – bo musicie wiedzieć, że seria Jeffa Gilesa jest naprawdę świetna.
Nie starczyłoby palców u rąk i nóg, by policzyć książki z biurowym romansem w tle. Szef, pracownica, zakazana miłość, a do tego komplikacje, które pojawiają się na drodze naszych bohaterów i jeszcze bardziej ich dobijają. Skandal nie różni się od podobnych tematycznie powieści. Początkowo myślałam, że dostanę erotyka z nieskładną fabułą, która będzie nadganiana scenami namiętnej miłości. Okazało się jednak, że powieść L.J. Shen to kawałek dobrej lektury.
Są takie książki, o których rozmawia się co najmniej trudno. Jednych będą zachwycać, a innych wręcz przeciwnie. Poniżenie jest powieścią, w której tytuł mówi praktycznie wszystko i tylko od naszych ukrytych pragnień i fantazji zależy, czy przypadnie nam ona do gustu, czy będziemy chcieli jak najszybciej o niej zapomnieć. Niezwykle trudno wypowiedzieć mi się na temat tego, czy powieść mi się nie podobała. Z pewnością wiele elementów zdecydowanie nie przypadło mi do gustu. Niemniej jednak zakazany owoc zawsze smakuje
Księżniczka Popiołu zaskoczyła mnie na tyle, że trudno powiedzieć mi o niej coś złego – choć postaram się to zrobić. Z pewnością jest to książka dla nastolatek szukających księcia z bajki (a nawet dwóch), księżniczki dotkniętej przez tragedię, a także intrygi na miarę samej Gry o tron… No dobra, może z Grą przesadziłam, ale cała reszta się zgadza. Nie mówicie tylko nastolatkom, że do kompletu należy dołożyć sporą dawkę brutalności, kłamstwa sączące się z ust głównej bohaterki, bezwzględność, krew,
Sama nie wiem, co mogłabym napisać o tej książce, by oddać jej sedno, a jednocześnie nie zdradzić najistotniejszych faktów. Z pewnością Małe ogniska to powieść, która zostaje na długo w pamięci czytelnika, ale by przekonać się do tego typu narracji trzeba ją albo lubić, albo mieć naprawdę otwarty umysł na nowe doświadczenia. Dlaczego? Celeste Ng zaserwowała coś, co może zmienić podejście czytelnika do otaczającej go rzeczywistości.
